χλωριωμένος

-η, -ο, Ν

1. χημ. (για χημ. ένωση) αυτός στο μόριο τού οποίου έχουν εισαχθεί ένα ή περισσότερα άτομα χλωρίου («χλωριωμένοι υδρογονάνθρακες»)

2. (τεχνολ.-χημ.) αυτός που έχει υποστεί επεξεργασία με χλώριο («χλωριωμένο νερό»).

[ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. παθ. παρακμ. ενός αμάρτυρου ρ. χλωριώνω].